Pagëzimi është një sakrament gjatë të cilit, përmes veprimeve të caktuara të shenjta, hiri i Zotit transferohet tek një person. Kisha Ortodokse e konsideron pagëzimin si lindjen shpirtërore të njeriut.
Udhëzimet
Hapi 1
Gjatë sakramentit të pagëzimit, fëmijës i caktohet një engjëll mbrojtës, i cili më pas ruan personin gjatë gjithë jetës së tij. Pagëzimi është një çështje shumë serioze, prandaj duhet t'i qaseni organizimit të tij sa më me kujdes që të jetë e mundur, mendimet e të gjithë pjesëmarrësve në ceremoni duhet të jenë të sinqerta, transparente dhe të pastra.
Hapi 2
Sa më shpejt të pagëzohet një fëmijë, aq më mirë. Kisha beson se të sapolindurit duhet të pagëzohen në ditën e tetë të jetës, sepse ishte në këtë moshë që Jezusi i mitur iu kushtua Atit Qiellor, ose pas dyzet ditësh, gjë që është më e zakonshme sot. Besohet se dyzet ditët e para pas lindjes, një grua që lind është në një gjendje të papastërtisë fiziologjike, kështu që ajo nuk mund të shkojë në kishë dhe në mungesë të saj është më mirë të mos pagëzoni. Pas ditës së dyzetë, i lexohet një lutje e veçantë gruas gruas që lind, e cila i jep asaj mundësinë të marrë pjesë në sakramentet e kishës, njëra prej të cilave është pagëzimi i fëmijës së saj.
Hapi 3
Sidoqoftë, shumë prindër që pagëzuan fëmijët e tyre para mbarimit të këtyre dyzet ditëve thonë se është më mirë që vetë fëmija të pagëzohet sa më shpejt që të jetë e mundur. Kjo për faktin se të sapolindurit flenë shumicën e kohës, dhe në këtë gjendje ata marrin më pak stres nga ambienti i panjohur dhe turma e njerëzve përreth.
Hapi 4
Pagëzimi mund të kryhet në çdo ditë të javës, nuk ka kufizime. Zgjedhja e ditës varet vetëm nga aftësitë e tempullit që keni zgjedhur dhe nga dëshirat tuaja.
Hapi 5
Para se të pagëzoni një fëmijë, duhet të zgjidhni një emër për të. Në familjet ortodokse, fëmijëve u jepen emra për nder të shenjtorëve të caktuar. Ekziston një listë e plotë e emrave të tyre, e cila quhet shenjtorë. Kjo listë gjendet më shpesh në kalendarët e Kishës. Më parë, fëmijët u emëruan pas atyre shenjtorëve kujtesa e të cilëve bie në ditën e pagëzimit. Sidoqoftë, kjo është një traditë, jo një kërkesë. Priftërinjtë gjithmonë marrin parasysh dëshirat e prindërve në lidhje me emrat.
Hapi 6
Nuk është e nevojshme të emërtoni fëmijën me emrin e një prej shenjtorëve, në ditën e përkujtimit të të cilit ka lindur, ju mund të zgjidhni një nga emrat e shenjtorëve që përkujtohen një javë dhe brenda një jave pas lindjes të fëmijës. Nëse prindërit kanë vështirësi me emrin, prifti mund të përcaktojë në mënyrë të pavarur mbrojtësin qiellor. Më shpesh, prifti drejtohet nga fama e shenjtorit, në mënyrë që fëmija i rritur të gjejë biografinë e personit emri i të cilit u emërua. Dita e përkujtimit të shenjtorit, emri i të cilit u emërua në pagëzimin e një personi, konsiderohet dita e ditës së emrit të tij ose dita e një engjëlli.
