Rritja e një fëmije nuk është e lehtë. Por ndonjëherë ne vetë jemi shkaku i tekave të fëmijës. Ne shpesh shohim sjelljen e foshnjës nga lartësia e moshës sonë, përvoja, zhvillimi fiziologjik, në fund të fundit. Këtu janë 10 nga gabimet më të zakonshme që prindërit bëjnë pa menduar as për rëndësinë e tyre. Përgjigjuni vetë këtyre pyetjeve para se të shkoni në të gjithë vendin duke qortuar fëmijën tuaj.
Udhëzimet
Hapi 1
A janë kërkesat tona të përshtatshme për moshën e fëmijës? Një fëmijë i vogël nuk ka gjë të tillë si durim. Vullneti i tyre zhvillohet vetëm nga mosha 9-10 vjeç. Prandaj, nuk ka kuptim të kërkosh përmbajtje spartane nga një fëmijë parashkollor, kërkesat tuaja më së shpeshti fillimisht janë të dënuara me dështim.
Hapi 2
A i kuptojmë arsyet e sjelljes së një fëmije të veçantë? A i marrim parasysh nevojat dhe interesat e tij? Shikimi i problemit nga këndvështrimi i një fëmije do të çojë domosdoshmërisht, nëse jo në rezultatin e dëshiruar, të paktën në një kompromis midis palëve.
Hapi 3
A e shikojmë gjithmonë gjendjen fizike të fëmijës? Ai mund të jetë i uritur, i lodhur ose i shqetësuar për diçka. Pavarësisht se sa qesharake mund të na duken frikërat e fëmijërisë, ato duhet të merren seriozisht dhe të përpiqen t'i zgjidhin ato në fillim.
Hapi 4
A nuk po i shtypim mekanizmat natyrorë të zhvillimit të fëmijëve me kërkesat tona? Mundohuni të shikoni në dëshirën e fëmijës tuaj për të qenë kudo dhe kudo në të njëjtën kohë, jo si ndëshkimin tuaj, por si një mundësi të lumtur për fëmijën tuaj për të eksploruar këtë botë.
Hapi 5
A nuk na duket ndonjëherë që fëmija po bën gjithçka me qëllim për të na zemëruar? Larg nga ajo. Vetëm se kujtesa njerëzore, përveç informacioneve të ndryshme të dobishme dhe jo shumë, ruan edhe ankesat e vjetra. Ata shpesh vijnë në marrëdhëniet tona me fëmijën. Harrojeni ata, ju tashmë jeni një i rritur dhe nuk është gjithmonë e dobishme t'i përgjigjeni keqtrajtuesit, veçanërisht kur bëhet fjalë për fëmijën tuaj.
Hapi 6
A i kundërshtojmë karakteristikat fiziologjike të fëmijës? Nëse ju vetë nuk dëshironi të flini ose të hani, si mund ta bëni që ta bëni atë vetëm me fjalë?
Hapi 7
A po ia kalojmë gabimet tona fëmijës? Mos ndoshta fajin e ka përtacia, harresa apo mosvëmendja? Përgjigjuni vetes sinqerisht kësaj pyetjeje.
Hapi 8
A dimë të pranojmë, të negociojmë me njerëz, të bëjmë kompromis? Çfarë mundemi vetë t’i mësojmë një fëmije në fushën e marrëdhënieve njerëzore? Çfarë bëjmë që fëmija të na dëgjojë?
Hapi 9
A po i mbivlerësojmë aftësitë e fëmijës në perceptimin e tij të rrezikut? A është e mundur që në moshën e tij të parashikohet situata dhe të shihen të gjitha pasojat e mundshme?
Hapi 10
A e marrim parasysh personalitetin e fëmijës? A nuk i harrojmë tiparet, interesat dhe dëshirat e tij?