Sa shpesh ka çifte të bukur të dashuruar, të cilët, pas një vizite në zyrën e gjendjes civile, shndërrohen në bashkëshortë që në heshtje (dhe nganjëherë shumë me zë të lartë) urrejnë njëri-tjetrin. Cila eshte arsyeja?
Fakti që një burrë mori atë që donte dhe nuk ka më kuptim në një qëndrim të ndjeshëm? Apo është që një vajzë e bukur kthehet në një "grua të duhur", e cila ndërton një shtëpi komode sipas rregullave të saj, duke u përpjekur të riformojë një burrë që t'i përshtatet standardeve të saj?
Sekreti i një transformimi kaq negativ është në dy nuanca për të cilat shumica e njerëzve preferojnë të mos mendojnë:
Dallimet midis psikologjisë së burrave dhe grave janë gjenetikisht të qenësishme. Ekziston një ndryshim thelbësor midis asaj se si një burrë apo grua dëshiron të shfaqet dhe atyre që janë në të vërtetë.
Gjenetika është përgjegjëse për predispozicionin ndaj tradhëtisë bashkëshortore. Nga natyra, burrat janë poligamë, sepse detyra e tyre, e përcaktuar fillimisht, është përhapja e gjeneve, rritja e pasardhësve. Monogamia e një gruaje është rezultat i faktit se ajo ishte e detyruar të zgjaste prejardhjen në mënyrë cilësore, jo sasiore, dhe duhej të zgjidhte më të mirën midis aplikantëve. Prandaj, një nga arsyet e divorcit është që një burrë të largohet për një grua tjetër sepse ajo është ndryshe. Por gruaja ndryshon partnerin e saj drejt një opsioni më të mirë.
Dallimi midis asaj se kush janë njerëzit dhe mënyrës se si ata dëshirojnë të shfaqen çon në ndryshime të sjelljes para dhe pas martesës. Fillimisht, një burrë kërkon të fitojë vëmendje, të jetë më romantike dhe sensuale, vajza demonstron feminitet dhe butësi, sofistikim dhe aftësi për të mbështetur. Sidoqoftë, vula në pasaportat e të dyve relaksohet: në vend të luleve, ai sjell birrë në shtëpi, ajo vendos mëngjesin në tryezë me kaçurrela dhe me një maskë në fytyrë. Njohja e këtyre nuancave të marrëdhënieve mund t'ju ndihmojë të krijoni një marrëdhënie vërtet të qëndrueshme dhe serioze.
