Terapia përrallore është një drejtim në psikologjinë praktike që përdoret në mënyrë efektive për të zgjidhur problemet e fëmijëve që lidhen me vetë-ndërgjegjësimin dhe frikën. Me ndihmën e tij, ju mund të ndihmoni në ndërtimin e marrëdhënieve prindër-fëmijë në mënyrë më produktive dhe të kanalizoni energjinë e fëmijës në drejtimin e duhur.
Udhëzimet
Hapi 1
Përralla ka shërbyer gjithmonë si një mjet që lexuesi të takohet me veten e tij. Kjo është për shkak të faktit se imazhet metaforike në themel të saj nuk janë vetëm një reflektim i realitetit të jashtëm, por edhe i botës së tyre të brendshme të vetëdijshme. Terapia përrallore ndihmon në zhvillimin e vetëdijes së një personi. Për më tepër, meqenëse nuk ka mësime morale në përrallë, rekomandime që synojnë përvetësimin e vlerave, njohuritë e reja fillojnë të realizohen gradualisht dhe pothuajse në mënyrë të padukshme për dëgjuesin ose lexuesin. Prandaj, psikologët flasin për këtë metodë psikologjike si shumë të butë, por në të njëjtën kohë të aftë për të korrigjuar modele të ndryshme të sjelljes.
Hapi 2
Kjo metodë kryen tre funksione kryesore: diagnostikuese, korrigjuese dhe prognostike. Në rastin e parë, ndihmon në identifikimin dhe kuptimin e atyre skenarëve të jetës që janë tashmë të pranishëm në jetën e një personi. Për ta bërë këtë, thjesht duhet të kërkoni të hartoni një përrallë dhe pastaj, duke përdorur njohuri të veçanta, të analizoni historinë e marrë. Përparësitë e kësaj metode janë që fëmijës nuk i bëhen pyetje të drejtpërdrejta në lidhje me sjelljen e tij, qëndrimet e jetës. Ai flet për to përmes imazheve që lindin në vetëdije.
Hapi 3
Një përrallë terapeutike çon në ndryshime pozitive në gjendjen e fëmijës. Për këto qëllime, përdoret historia e një autori ose popullore. Në fazën e parë, zgjidhet teksti i kërkuar. Pasi fëmija të njihet me të, shtrohen disa pyetje, për të cilat duhet të merren përgjigje të hollësishme. Psikologu, së bashku me fëmijën, përgjigjet, duke e drejtuar bisedën në drejtimin e duhur, duke përfshirë zgjidhjen e qëllimeve prognostike.
Hapi 4
Shtë e nevojshme të tregoni ato përralla që do të jenë të kuptueshme për foshnjën. Përndryshe, nuk do të ketë efekt dhe përfitim nga kjo teknikë. Për shembull, në moshën dy vjeç, duhet të përdoren historitë më të thjeshta në të cilat personazhet janë kafshë. Excellentshtë e shkëlqyeshme të përdorësh "Rrepën" si përrallën e parë. Teknika e fjalës, sipas së cilës është ndërtuar historia, është e kuptueshme dhe ndihmon për të kujtuar shpejt komplotin.
Hapi 5
Për fëmijët më të mëdhenj, përrallat zakonisht zgjidhen në të cilat, në një formë të hapur ose të mbuluar, përmenden problemet që janë të pranishme në jetën e një personi.